سنگ آهن چیست؟

سنگ آهن، نوعی سنگ معدنی است که حاوی فلز آهن میباشد. نماد شیمیایی آهن، Fe میباشد. سنگ آهن از معادن سنگ آهن استخراج میشود. سنگ آهن موجود در معادن مختلف از لحاظ شک ظاهری و ساختمان داخلی با هم متفاوت میباشند. سنگ آهن از کانی های مختلفی تشکیل شده اند ولی مهم ترین آن، مگنتیت و هماتیت میباشند.

انواع سنگ آهن از لحاظ نوع کانی :

• هماتیت
• مگنتیت
• زئولیت
• لیمونیت
• سیدریت

انواع سنگ آهن از لحاظ شکل ظاهری:

• کلوخه
• دانه بندی شده
• کنسانتره
• گندله

سنگ آهن مهمترین ماده اولیه برای تولید آهن و فولاد می باشد. به طور کلی قسمت عمده سنگ آهن در روش سنتی تولید آهن و فولاد (کوره بلند / کنورتور) و فقط قسمت جزئی از آن در سایر روشها بخصوص احیای مستقیم مصرف می شود،‌به طوری که از کل مقدار سنگ آهن که در جهان مورد استخراج قرار می‌گیرد، کمتر از ۱۰ درصد آن به منظور کاربرد در روش احیای مستقیم و بیش از ۹۰ درصد آن در کوره بلند مصرف می گردد.

مشخصات لازم برای سنگ آهن با توجه به نوع مصرف و منطقه تولید و تهیه، متفاوت می باشد. مثلاً سنگ آهنی که بخوبی در روش سنتی قابلیت کاربرد دارد ممکن است به هیچ وجه قابل مصرف در روش های احیای مستقیم نباشد و یا مشخصات لازم برای مصرف خاک سرخ در رنگ سازی کاملاً متفاوت از مصارف متارلوژی آن است. بدین ترتیب ملاحظه می شود که نه تنها مشخصات لازم برای سنگ آهن در مصارف مختلف و همچنین نقاط مختلف یکسان نیست حتی در مورد هر کوره بلند و یا روش احیای مستقیم باید مشخصات سنگ آهن با نوع کوره، ظرفیت، ارتفاع آن و غیره مطابقت داشته باشد.

کاربرد سنگ آهن برای تولید آهن و فولاد به طور معمول به یکی از اشکال زیر صورت می گیرد:

سنگ آهن دانه بندی شده

سنگ آهن دانه بندی شده امروزه کمتر مورد مصرف می باشد. علت این امر را در خاصیت احیاپذیری کم آن، می توان توجیه کرد. در هر حال برای مصرف سنگ آهن به صورت مستقیم در تهیه آهن باید ابعاد آن کاملاً مشخص باشد.

سنگ آهن بصورت کلوخه

کلوخه متداولترین روش کاربرد سنگ آهن می باشد. همه ساله حدود ۷۰۰ میلیون تن کلوخه تولید و در صنایع تولید آهن و فولاد مصرف می شود.

سنگ آهن به صورت گندله

تولید گندله در حال حاضر حدود ۳۰۰ میلیون تن در سال می باشد که بیش از ۸۰ درصد آن در کوره بلند و بقیه در احیای مستقیم مصرف می شود. بدیهی است مشخصات گندله برای مصرف در هریک از روشها متفاوت می باشد.